Heino geht Heavy

Oenig bericht van de dag: De Duitse schlagerzanger Heino gaat een plaat met rockcovers uitbrengen! Hij is nu al zo vaak door nieuwerwetsere artiesten bespot, dat hij ze maar eens een spiegel voorhoudt. Als hij in een minder zure bui is, formuleert hij het zo: hij brengt een eerbetoon aan de Duitstalige rock. Hij is in illuster gezelschap: Pat Boone, sinds zestig jaar de held van (zwaar) conservatief Amerika, ging hem voor. Wie rond 2002 The Osmonds keek, kent zijn swingversie van “Crazy Train” nog wel.

Heino is inderdaad al een eeuwigheid mikpunt van spot. Toen ik in 1998 met mijn ouders naar schlager op de Duitse tv zat te kijken (sinds jaren een geliefde campactiviteit in Nederland) en Heino kwam in beeld, was mijn vaders eerste reactie: “Ik dacht dat die al vijftig jaar dood was.” Ook geletterde liefhebbers van het genre – die zijn er! – slaan hem liever over. Zo gunde Vic van de Reijt hem geen plekje bij de “60 mooiste Duitse liedjes“, waar toch niet al te flitsende namen als Roy Black en Peter Maffay wel werden toegelaten. In het tekstboekje komt Heino nog wel voor, in een context waarin het woord ‘dieptepunt’ centraal staat, als “de bebrilde albino, die in 1977 in een schandaal terechtkwam toen zijn Deutschland, Deutschland über alles op een 45-toerenplaat werd uitgebracht.”
 Wel, dat klopt: Heino kwam op toen de schlagercultuur al op zijn retour was en bediende toen al vooral de ouderen. In zijn uitbating van nostalgische gevoelens schroomde hij ook niet om liedjes waar in ’33-’45 een luchtje aan was gaan zitten, uit te brengen. Het Deutschlandlied stamt uit de negentiende eeuw en de eerste twee strofen zijn niet verboden, maar sinds de bevrijding wel taboe en niet meer officieel. Tegenwoordig kijkt hij wel uit om het op tv te zingen, en horen we hem vooral in dit soort drinkliedjes.

Maar goed, nu horen we hem dus anders. Punk- en rockcovers, en, aan de titel te zien, ook hiphop (‘MfG, mit freundlichen Grüßen’ is een song van de groep Die fantastischen Vier, al jaren dé Duitstalige rapgroep, die ik in 2004 (joepie!) in Hessen live heb gezien.). Als we de tracklijst bekijken, zien we inderdaad covers van Die Ärtzte, Rammstein, Oompf!, de Fanta 4 en nog wat andere songs die ik niet ken. Volgens de media hebben Die Ärtzte en/of Rammstein al met rechtszaken gedreigd, maar dat zal wel een publiciteitsstunt zijn. Niet bekend is in wat voor stijl Heino de liederen gaat zingen (wordt alles verschlagerd? Hoe moet ik dan in polonaise lopen op ‘Sonne’?) en of hij kan rappen.

Maar de grootste vraag is toch wel: zal dit album zijn reputatie bij de cultureel correcte muziekluisteraar wezenlijk veranderen? Waarschijnlijk zal de plaat over een paar maanden een zachte dood sterven als gimmick, en af en toe door de een of andere excentrieke dj nog boven tafel worden gehaald.